برگزاری همایش بزرگداشت عطار در دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
به گزارش روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ، عصر چهارشنبه، سالن همایشهای مجتمع علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، میزبان علاقمندان و دانشجویانی بود که برای شرکت در همایش بزرگداشت عطار دور هم جمع شده بودند.در این مراسم دکتر رضا اشرفزاده معاون آموزشی دانشگاه آزاد مشهد ، دکتر جواد مهربان، دکتر نعمتا... تقوی بهبهانی و برخی دیگر از استادان دانشگاه، حضور داشتند. در ابتدای مراسم دکتر رضا اشرفزاده معاون آموزشی دانشگاه ، عطارشناس و پژوهشگر، گفت: عطار از نظر عرفانی بسیار برجسته است و از نظر ادبی یکی از شاعران برجسته زبان و ادبیات فارسی است.
مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد افزود: افلاکی از قول مولانا درباره عطار میگوید: «اگر میخواهید سنایی را بفهمید، آثار عطار را بخوانید. عطار همه آنچه را که در تفکرات سنایی هست، دارد. نوآوریهای عطار در حوزه عرفان بیش از ٤٠،٣٠ مورد است و مولوی از عطار بهره بسیاری گرفته است.
مولف کتاب «تجلی رمز و روایت در شعر عطار نیشابوری» گفت: اگر آثار عطار را بخوانید، به دایره بسیار وسیعی از موضوعات مختلف در حوزه ادبیات برخورد میکنید که تازه و قابل مطالعه است.
مولف فرهنگ «نوادر لغات و ترکیبات آثار عطار نیشابوری» درباره تحمیدیههای عطار افزود: در تحمیدیههای این شاعر عارف، نوآوریهای بسیار جالبی وجود دارد و بسیاری از آنها با آیات و روایات مختلفی قابل تطبیق است یا از آنها سرچشمه گرفته است. عطار در این شعرها با رندی و شیرینی درخواستهایش را با خداوند مطرح میکند و به نوعی حضرت حق را در رودربایستی قرار میدهد.
عصمت میرزایی، شاعر مشهدی به دعوت رضا سرسالاری که اجرای این مراسم را به عهده داشت، در جایگاه قرار گرفت تا چراغ شعرخوانی را در این محفل دانشجویی با دو غزل روشن کند؛
یک شب ای تب شعلهزن در بسترم آرامآرام
تا بسوزد در لهیبت پیکرم آرامآرام
سوزد و سازد دلم را این دل پا در گلم را
چون بروید آتش از خاکسترم آرامآرام...
سپس جلیل فخرایی شعر خواند تا نوبت به دکتر محمد دیانتی برسد.
دکتر دیانتی با اشاره به پارادوکس در شعر عطار و مولانا گفت: به نظر میرسد زبان عرفان، زبانی پارادوکسیکال و متناقضنماست و در عرفان غیر از این زبان نمیشود بعضی از حقایق را بیان کرد.
وی افزود: البته اقلیمی که شاعر در آن زیست داشته هم درباره نوع بیان آنها تاثیر داشته است. در روزگار عطار وضعیت به گونهای بوده که این شاعر، بیشتر از ترکیبات پارادوکسی استفاده میکرده، اما مولانا در این حوزه بیپرواتر بوده است.
دیانتی گفت: ایجاز در کلام عطار، فراتر از ایجاز مولاناست. مولانا در غزلهایش به اطناب و تطویل افتاده است؛ ولی عطار گزینشهای بهتری انجام داده است. عرفان عطار در مقایسه با عرفان مولانا خالصتر است. عرفان مولانا شور و حماسه است، اما عرفان عطار، شفافتر و یکدستتر است. همچنین عطار در غزل معناگرا و مولوی عاطفهپرداز است.
بعد از اجرای تکنوازی توسط استادجمالی، یوسف بینا دانشجوی دکتری زبان و ادبیات دانشگاه فردوسی سخنران بعدی این نشست بود که درباره نظریات دکتر حمیدی درباره عطار و بحث و جدلهایی که در مجله یغما در دهه٤٠پیرامون این شاعر از سوی علامه آشتیانی و دکتر فروزانفر مطرح شده است، دقایقی صحبت کرد.
دکتر نعمتا... تقوی بهبهانی آخرین سخنران این نشست، درباره عطار نیشابوری گفت: بدون شک با تمام بحثهای حاشیهای که مطرح میشود، عطار شاعر و عارفی بزرگ است.
وی افزود: این دو بیت شیخ عطار در منطق الطیر؛ «دائما او پادشاه مطلق است/ در کمال عز خود مستغرق است/ او به سر ناید ز خود آنجا که اوست/کی رسد عقل وجود آنجا که اوست» باعث بحثهای زیادی در حوزه عرفان شده است که همه اینها در کتاب «مکاتبات عرفانی» علامه سیدجلالالدین آشتیانی هست.تقوی گفت: وقتی یک بیت شاعری این همه مورد بحث و جدل واقع میشود، نشاندهنده این است که درباره این شاعر نمیتوان به سادگی قضاوت کرد.